Mirjam en Emilio
Emilio en ik zijn elkaars jeugdliefde. We waren al vanaf mijn 15e en zijn 16e samen. In de loop der jaren zijn we uit elkaar gegroeid. Voor mij was de liefde over. Ik hield niet meer op die manier van hem en wilde niet zo samen oud worden. Hij verdient meer dan dat.
Personalia
Naam: Mirjam Buma
Leeftijd: 41 jaar
Woonplaats: Wormerveer
Beroep: eerst verantwoordelijke verzorgende in de psychogeriatrie
Gescheiden sinds: 7 oktober 2019
Na relatie van: 26 jaar, waarvan 19 jaar getrouwd in gemeenschap van goederen
Kinderen: Noah (17) Joan (14) Hailey (5)
Omgangsregeling: co-ouderschap
Is doorgaans positief, open, blij en vrolijk
“Een huis kopen na scheiden is je toekomst, daarna kan je opbouwen.”
Achteraf kan ik zeggen dat ik het instinctief al jaren wel aanvoelde, maar met mijn hoofd kon ik het nog niet beslissen. Je deelt een heel leven en drie prachtige kinderen. Door veel te praten samen, zagen we beiden in dat we als broer en zus leefden, op een heel vriendschappelijke manier. Dan doe je jezelf tekort.
Geen seconde spijt
Eerst was ik nog op zoek naar een andere vorm van een relatie. Ik dacht aan een open relatie en maakte dat ook bespreekbaar. Je wilt op de een of andere manier toch vasthouden aan wat je hebt. We hebben heel wat gesprekken gevoerd. Toen het woord scheiden viel, dacht ik: Ja, dat is het. Van dat besluit heb ik geen seconde spijt.
Emilio zegt nu zelfs dat het het mooiste cadeau is dat ik hem heb gegeven. Hij wilde eerst niet scheiden, maar zag dat het niet anders kon. Inmiddels heeft hij een nieuwe relatie. Dat is oké. Het haalde de druk eraf, want ik voelde me ergens toch wel schuldig, omdat ik de scheiding had geïnitieerd. Ook naar de kinderen toe voelde ik me schuldig.
Papa en mama zijn niet meer verliefd
De dag dat we de kinderen vertelden dat we gingen scheiden, was de ergste dag van mijn leven. We hebben het wel heel bewust gepland en, vanwege het leeftijdsverschil, niet tegelijk verteld. We namen eerst onze dochter Hailey van 5 mee naar de speeltuin. Het was een zonnige dag en we haalden een ijsje voor haar. Toen hebben we gezegd dat we wel van elkaar hielden, maar niet meer verliefd waren. En dat je dan niet meer bij elkaar kan blijven. Krijg ik dan een nieuw bed? was het eerste dat ze vroeg en zo nog wat praktische vragen. Na een paar minuten was ze afgeleid, toen hebben we dat zo gelaten.
Nieuwe verbintenis
’s Avonds hebben we met Joan (14) en Noah (17) gezeten. Ik brak gelijk. Je haalt hun hele leven overhoop. Je kunt het niet mooier maken dan het is. Wel kun je je best doen om het zo mooi te maken als je kan. We konden er gelukkig heel goed over praten. We hebben aangegeven dat het een verandering is en dat goed met elkaar willen blijven omgaan als ouders. Op dat moment hebben we met onze twee oudsten afgesproken dat we een eenheid willen blijven, als gezin. We hebben toen ‘officieel’ met onze zoon en dochter geproost op het waarmaken van die intentie, van die nieuwe verbintenis.
Inmiddels heb ik Emilio’s nieuwe vriendin ontmoet. Zij komt in het leven van mijn kinderen en speelt vooral in dat van onze kleine meid een grote rol. Daarom wil ik haar ook omarmen. Dat begrijpt niet iedereen. Maar juist omdat we het zo doen, zie ik dat onze kinderen deze fase heel rustig doorkomen. Dat vind ik heel belangrijk.
Uit elkaar via mediation
Voor ons was het een logische keuze om te scheiden met de hulp van een mediator. Die vonden we via internet, bij Zorgeloosch. Onze bemiddelaar was kundig en betrokken en het voelde vanaf het begin goed. Zij heeft Emilio en mij doen inzien, dat als je elkaar dingen gunt en in gesprek blijft, er heel veel mogelijk is. Dat is voor alle partijen beter. Je zit allebei in een rouwproces en dat loopt niet gelijk op. De ene keer zat Emilio in een dal en was ik positief, de andere keer andersom. Als je dat kunt zien en begrijpen van elkaar, kun je er beter mee omgaan.
Kan één van ons in het huis blijven wonen?
We hadden nog niet zo lang geleden een grote, dure woning gekocht. Eerst heeft Emilio nog overwogen in dat huis te blijven wonen, maar dan zat hij helemaal tot z’n nek in de woonlasten en was er bijna niks meer mogelijk. Dus daar zag hij van af.
Het was een hele geruststelling dat de financieel adviseur van Zorgeloosch er vanaf de eerste kennismaking met de mediator bij was. Zij heeft alles op alles gezet om voor mij de hypotheek te regelen. Toen dat eenmaal was gelukt, was dat een enorme opluchting, want deze situatie bracht de nodige extra spanningen met zich mee. Een huis kopen na scheiden is je toekomst, daarna kan je opbouwen. En dat huis heb ik nu. Sterker nog: ik verhuis vandaag van Assendelft naar Wormerveer. Gelukkig heeft Emilio een huis in Krommenie kunnen kopen, dus voor de oudste kinderen blijft alles binnen fietsafstand.
Co-ouderschap
Ons hele leven is ingericht op de co-ouderschap waar wij voor hebben gekozen. De kinderen zijn de ene week bij mij, de andere bij hun vader. De eerste weken van het co-ouderschap voelden voor mij als een verscheuring. Echt een pijnlijk en moeilijk proces. Nu went dat. Je krijgt ook een stukje leven terug. Ik kan weer gewoon Mirjam zijn, dat beschouw ik als een cadeautje. Je moet er toch het beste van maken. Blijven janken, daar heeft niemand wat aan.
We waren in gemeenschap van goederen getrouwd. Ik ontvang partneralimentatie. Daar stond Emilio ook op. Alles wat hij nu verdient, hebben we tenslotte samen opgebouwd. Ik gaf hem de ruimte voor een HB0-studie tijdens ons huwelijk naast zijn baan van 40 uur per week. Ik was er toen voor de kinderen. Het heeft te maken met de gezamenlijke keuzes die je maakt. Partneralimentatie en het verdelen van de inboedel is bij ons daarom geen punt van discussie geweest. Emilio gunde mij veel en daar ben ik hem dankbaar voor.
Open de toekomst in
Ik maakte me van te voren wel zorgen over waar ik terecht zou komen. Toch heb ik altijd wel vertrouwen gehad in een goede afloop voor mij en de kinderen. Geluk zit niet in stenen en spullen. Ik heb nu een heel klein huisje, maar wel helemaal van mij! Ik ben zo blij en misschien nog wel gelukkiger dan met het grote huis. Mijn nieuwe toekomst start vandaag en ik heb er zin in. Zin om mezelf te leren kennen en ontdekken, een nieuw leven te vinden met mijn kinderen. Open de toekomst in. Het komt zoals het komt. Ik hoop ooit nog een nieuwe liefde te vinden, maar daar ben ik nu niet mee bezig. Eerst mezelf hervinden en alles wat daarbij komt kijken. Een mooi proces!